Η παραπάνω σκηνή λειτουργεί ως η απαρχή μίας αναλογίας. Η προσπάθεια του μαχητικού αεροσκάφους να αποφύγει τους πυραύλους αντιστοιχεί στην προσπάθεια ενός καθηγητή/μίας καθηγήτριας ο οποίος/η οποία σε αρκετές περιπτώσεις έχει να αντιμετωπίσει μία σειρά από εχθρικά σχόλια σε μία δεδομένη τάξη. Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ξέρω πόσο πετυχημένη μπορεί να είναι μία τέτοια σύγκριση, ελπίζω ωστόσο να σας κίνησε λιγάκι το ενδιαφέρον και να κερδίσουμε όλοι κάτι περισσότερο από τις τεχνικές που θα περιγραφούν πιο κάτω.
Πριν ξεκινήσουμε, ένα δεύτερο σχόλιο είναι πώς όλα όσα ακολουθούν δεν είναι προσωπικές σκέψεις, αλλά η μεταφορά της περίληψης μίας εργασίας-άρθρου της Sara M. Koenig "Beyond Fight or Flight: Responding to Stressful Student Comments in Class" από το Teaching Theology & Religion Volume 16, Issue 1, page 51, January 2013.
Το άρθρο αναφέρεται στο πώς μπορεί να χειριστεί κανείς μία "λεκτικά" επιθετική συμπεριφορά. Αν υποθέσουμε ότι το να έρθουμε σε ρήξη (the fight) ή το να το βάλουμε στα πόδια (the flight) δεν είναι αποδεκτές λύσεις, μας μένουν τα εξής:
A. Εμπλέκουμε και τους υπόλοιπους μαθητές με μία ερώτηση του τύπου: "Τι πιστεύετε οι υπόλοιποι γι' αυτό; Συμφωνείτε; Διαφωνείτε;" Το θετικό με αυτή τη στρατηγική είναι ότι παύει το θέμα να αφορά πια μόνο δύο πρόσωπα, αλλά οδηγεί κι άλλους, ώστε να συμμετάσχουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους γύρω από το ζήτημα.Τα αρνητικά είναι πώς μπορεί να θεωρηθεί μία ένδειξη αδυναμίας από μέρους μας, (αφού αποφεύγουμε την προσωπική αντιπαράθεση), ενώ πάντα υπάρχει ο κίνδυνος οι υπόλοιποι , ο καθένας για τους δικούς του λόγους, να ταχθούν με την άλλη πλευρά, οπότε αυτό δυσχεραίνει κατά πολύ την θέση μας στην τάξη.
B. Στην δεύτερη εκδοχή ο καθηγητής / η καθηγήτρια γράφει, χωρίς να απαντήσει, στον πίνακα αυτό που είπε ο μαθητής. Εδώ έχει μεγάλη σημασία να επιμένει κανείς στην ακριβή διατύπωση των λόγων, καθώς πολλές φορές λέγεται κάτι, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουμε σκεφτεί τι είπαμε. Δίνουμε λοιπόν μία ευκαιρία να διευκρινιστεί λίγο καλύτερα η κατάσταση. Επίσης, πέρα από το κέρδος σε χρόνο αντίδρασης, πέρα από την καλύτερη διαπίστωση της πραγματικής κατάστασης, πλέον έχουμε τη δυνατότητα να αποπροσωποποιήσουμε το θέμα, να μην απαντήσουμε στο άτομο αυτό καθ'αυτό,αλλά στις ιδέες ή τις απόψεις που έχουν διατυπωθεί.
Γ. Η τρίτη εκδοχή ξεκινά με την εξής ερώτηση από τη μεριά του καθηγητή: " Τι χρειάζεται να διευκρινίσουμε καλύτερα τι πρέπει να ξέρουμε για να απαντήσω σε αυτό το σχόλιο?" Η ιδέα αυτής της ερώτησης είναι απλή: πολλά πράγματα εκ πρώτης όψεως μοιάζουν κάπως, αλλά στην πραγματικότητα στο βάθος κρύβονται άλλα πράγματα. Αυτό δηλ. που χρειάζεται να κάνει κάποιος είναι να γνωρίζει σίγουρα ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες, οι πραγματικοί λόγοι κι όχι οι αφορμές που τα πράγματα έχουν πάρει αυτή την πορεία.
Είναι αποτελεσματικό όλο αυτό το σχήμα; Μένει να δοκιμαστεί, αν και φυσικά καλό είναι να έχει κάποιος μερικές "έτοιμες" λύσεις, ώστε να επιλέξει και την κατά το δυνατόν καλύτερη στρατηγική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου